تابستانه

از خردادهای دوست نداشتنی که بگذریم، این سی امین تابستانیست که پیش رو دارم. آنقدر این مسئلۀ تابستان برایم تحمل ناپذیر است که یک طورهایی تردید ندارم اگر پیش از این نمردم، قطعا تابستان مرا خواهد کشت !

کدورت من و تابستان بحث یک سال و چند سال نیست؛ که ما از اولین رویارویی تاکنون، دست به گریبانیم........ در اولین تابستان عمرم بیماری طاقت فرسایی گرفتم بدان پایه که جان به در بردن نوزاد چند ماهه مایۀ شگفتی همگان گردید. از آن پس همۀ تابستانها یک جورهایی اوقاتم را تلخ کرده ... انگار هرسال همچون حریفی آماده میتازد؛ گاه شکست میدهد و گاه شکست میخورد... خلاصه که اگر میوه هایش نبود، از رخوت و گرما و بدشگونی اش تابحال کافر شده بودم!

این یکی اما با بقیه فرق میکند. در آستانۀ این تابستان، با ضعف غیرمنتظره ای اذعان دارم که چیزی برای از دست دادن نداشته، دست خالی به مصاف خواهم رفت.....! در کمال تعجب از این وضع خوشحالم؛ چرا که اضطرابی از روبرو شدن با این غول آتشین ندارم.............

شاید چمدانم را دوباره دست بگیرم.... چمدانی که اینبار دیگر با "از دست رفتنی ها" پر نمیکنمش... اینبار، دستی به خودِ بازیافته ام میکشم و با احتیاط میگذارمش آن تو..... رویش هم یک برچسب گنده میزنم با عنوان:

"فوق العاده شکستنی!" .......................

بشنوید:

Living without you-Summer-George Winston